Artık İnsanlara Güvenmek İçin İki Kere Düşünüyoruz

Yaşamdaki kötü anlarımdan birisi ise kişilik olarak tertemiz olan bir arkadaşımın başına gelen olaydı. Kendisi orta halli sayılabilecek, ailesi olan evli bir arkadaşımdı. Aldığı maaş ile zor da olsa ay sonunu getirenlerdendi.

Çocuğu, eşi ve kendi masraflarının yanında fazla bir harcama yapamıyordu. Ama bütün bu şartlara rağmen ev giderlerinden kıstı ve işyerinde çok güvendiği, abla gibi sevdiği birisinin zor durumda olduğunu görünce yardımcı olmak istedi. Bir miktar parayı kenara koydu ve zor durumda olan bu insana hiç düşünmeden verdi.

Sonucu az çok tahmin ettiniz tabi ki..

Bu abla bu tertemiz insanı yarı yolda bıraktı gitti. Belki verilen miktar ömür boyu kaçak hayat yaşatacak cinsten değil ama gerçek bir vurgun insani ilişkiler açısından. Hanımefendi borç harç bir yana, işten de ayrılıp piyasadan yok olmuş.

Bunun acısı bir yerden mutlaka çıkar ama olan bizim güzel yürekli arkadaşımıza oldu. Ödemeler onu bir hayli zorladı. Kötülük parayla değil..

- Bunlar her ülkede olur.
- Katılıyorum.! Ama benim ülkemde olmamalı..!