Organ Bağışı Hikayeleri 1

"Organ Bağışı Kutsaldır!"

Şu anda mutlu, neşeli kıpır kıpır ve en önemlisi sağlıklıyım. Bundan 6 ay önce bu durumda değildim. Sürekli başım ağrıyor, üzerimde büyük bir yorgunluk ve iştahsız oluyordum. Ama yine de bunları kafama takmıyor, oynuyor, koşuyordum. Tabii ki doğal olarak da ağrılar sıklaşıyordu. En sonunda doktora başvurdum. Bu rahatsızlıklarımın nedeni böbreklerimin iflas etmesiymiş.

Bunu öğrenir öğrenmez hemen tedaviye başladık. Tedavi iyiye gidiyordu. Ama bir gün geldi, bu sefer de ameliyat gerekiyordu. Ben umudumu tamamen kesmiş, sanki yaşamaktan nefret ediyordum. Etrafımdakilere iyi davranmıyor, sinirli bir halim oluyordu.

Ameliyat günü geldi çattı. Ben, ne ameliyat öncesi ne de sonrası ameliyattan korkmadım. Bana böbrek verecek olan ise benim canım, biricik annemdi. Annem hiçbir zaman vermemezlik etmedi. Vereceği için çok seviniyordu. Artık ameliyat olmuştum.

Ameliyatın ilk günü birkaç rahatsızlığım oldu. Sonraki günler iyiye gittim. Şimdi eskisi gibi neşeli, mutlu, kıpır kıpır, deli doluyum. Hayata sımsıkı bağlanıyorum. Artık kader önüme ne zorluk koyarsa koysun yılmadan bu zorluklara son vereceğim. Bu son aylarda bunu anladım.

Vücudumda 3 tane böbrek var, 2 tanesi benim 1 tanesi de canım annemin. Bwnim böbreklerimin orada yaz mevsimi var. Hava sıcak, dinleniyorlar. Yağ sürmüşler, güneşleniyorlar, mayolarını da giymişler. Annemin verdiği üçüncü böbrek ise, yeni işe başladı. Ee hani yeni işe başlayanlar patronun gözüne girmek için çok çalışırlar ya.. O da patronuna yani bana yaranmak için durmadan çalışıyor. Yemek içmek şirkete ait. Eee, bu böbrek çalışmasın da ne yapsın? Ama inadım inat, diğer böbreklerden birini de çalıştıracağım. Çalışmazlarsa eğer, o zaman onları işten atıp, yemeklerini sularını keseceğim. Bir tekme atıp kovacağım.

Ben bir yandan da çok şanslıyım. Annem kendi böbreğini tereddüt etmeden seve seve verdi. Böyle anne bu zamanda zor bulunur. Kimi anne var, çocuğunu cami avlusuna bırakıyor, kimi anne var çocuğuna sevgi şefkat yerine dayak, ilgisizlik veriyor, kimi anne de var ki canını evladının yoluna halı gibi seriyor. Melekler kadar temiz. Onu çok seviyor ve onunla gurur duyuyorum..

Esra Işık
Kadriye Onursal Tepecik Eğitim Hastanesi
Kaynak: http://www.onkod.org